تعیین روایی و پایایی مقیاس اندازه گیری منش پهلوانی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی و تعیین روایی و پایایی مقیاس اندازه گیری منش پهلوانی در بازیکنان لیگ برتر فوتبال انجام شده است. روش شناسی: از میان کلیه بازیکنان شاغل در لیگ برتر فوتبال ایران(396=n)  در فصل 90-91، تعداد 162 نفر انتخاب شدند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر در مرحله انتخاب تیم ها، در دسترس و سپس در مرحله انتخاب بازیکنان به صورت تمام شمار بود. از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی برای دسته بندی سؤالات پرسشنامه و برای بررسی کفایت مدل نیز از شاخص و نتایج آزمون بارتلت استفاده شد. برای آزمون فرضیات پژوهش از آزمون­های کولموگروف-اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده­ها، t  یک نمونه ای، تحلیل عاملی اکتشافی، و برای برازش مدل از تحلیل عاملی تأییدی (به صورت دو مرحله ای) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آموس نسخه 18 و همچنین spss نسخه 16 در سطح معنی داری 05/0 p≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که مقیاس اندازه گیری منش پهلوانی از روایی سازه، ساختار عاملی و ثبات درونی مطلوبی برخوردار است. همچنین ، میانگین نمره کلی منش پهلوانی بازیکنان لیگ برتر 72/12±59/73 بود و میانگین نمره خرده مقیاس های منش پهلوانی در سطح متوسطی ارزیابی شد. در میان بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران ، تیم پیکان کمترین و تیم پاس همدان بیشترین میزان نمره منش اخلاقی را داشتند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق و تأیید مطلوبیت مقیاس اندازه گیری منش پهلوانی و همچنین بومی بودن آن پیشنهاد می شود در سنجش های آتی از این مقیاس نیز جهت بررسی منش پهلوانی ورزشکاران استفاده شود.